انسولین (ادامه پست قبل)

مراحل تزریق انسولین

نحوه كشیدن انسولین داخل سرنگ:

1- ابتدا تمام وسایل مورد نیاز را فراهم آورده و در یك ظرف بگذارید. این وسایل شامل ویال انسولین، سرنگ تزریق انسولین، یك گلوله پنبه خشك یا پنبه الكلی هستند.

2- سپس دستان خود را با آب ولرم و صابون بشویید و كاملاً خشك کنید.

3- ویال‌های انسولین را از نظر وجود رسوبات، یخ‌زدگی و. بررسی نمایید. ویال‌های انسولین رگولار باید شفاف و محتوی ویال های انسولین NPH یك‌دست باشند.

4- قبل از كشیدن، انسولین NPH به داخل سرنگ آن را بین دو دست خود بغلتانید تا یك‌دست شود. هرگز ویال انسولین را به شدت تكان ندهید.

در صورتی‌كه ویال جدیدی برداشته‌اید، درپوش ویال را بردارید. سپس درپوش پلاستیكی آن را با پنبه الكلی تمیز كنید

5- به همان میزانی كه انسولین لازم دارید، هوا وارد ویال كنید. اگر از دو نوع انسولین به‌صورت مخلوط استفاده می‌كنید، هوا وارد هر دو ویال نمایید.

6- حالا ویال را برگردانید و میزان انسولین لازم را با كشیدن پیستون به عقب، وارد سرنگ خود كنید.

7- در صورتی‌كه دو نوع انسولین تزریق می‌كنید، ابتدا انسولین رگولار (شفاف) را در سرنگ بكشید و سپس انسولین NPH (کدر) را وارد سرنگ نمایید.

8- پس از كشیدن انسولین به داخل سرنگ، سرنگ را رو به بالا نگه داشته و حباب های هوا را خارج كنید. چند ضربه به بدنه سرنگ وارد كنید تا حباب های هوا به سطح آمده، آن‌گاه با فشار اندكی به پیستون حباب ها را خارج نمایید.

* نكته: حباب ها به خودی خود خطرناك نیستند اما در صورت وجود آن ها، مقدار انسولین تزریقی کم تر از آنچه روی درجات سرنگ می بینید خواهد بود. ضمن آن که درد ناشی از تزریق هم بیش تر می شود.

نحوه تزریق انسولین توسط بیماران دیابتی

1- از بین نواحی مختلف تزریق انسولین، یك ناحیه را به‌صورت چرخشی انتخاب ‌كنید.

2- محل تزریق را با پنبه الكلی تمیز نموده و 5 تا10 ثانیه صبر كنید تا الكل كاملاً خشك شود.

3- با یك دست پوست ناحیه مورد نظر را صاف كرده و با دو انگشت قسمتی از آن را گرفته و بی‌حركت نگه ‌دارید.

4- با دست دیگر سرنگ را برداشته و همچون قلم در دست بگیرید. سر سوزن را وارد پوست كنید.

5- زاویه تزریق در افراد چاق و لاغر متفاوت است. در افراد چاق در ناحیه پیشین ران‌ها و بازوها ابتدا باید پوست بالا آورده شود و با زاویه 90 درجه سر سوزن وارد گردد، اما در افراد لاغر این زاویه درشکم و ران 90 درجه و در بازوها 45 درجه است.

6- برای تزریق انسولین پیستون سرنگ را تا آخر فشار دهید.

7- به‌طور مستقیم سوزن را از پوست خارج كنید و یك گلوله پنبه را برای چند ثانیه روی موضع تزریق نگه‌دارید. اگر بعد از بیرون كشیدن سوزن از پوست و پایان تزریق ناحیه دردناک شد یا مایعی روشن از محل تزریق خارج گردید، محل تزریق را به‌مدت چند ثانیه فشار دهید.

8 - از ماساژ دادن محل بعد از تزریق بپرهیزید.

9- زمانی كه می‌خواهید سرنگ را دور بیندازید، آن را داخل یك ظرف كه در آن محكم بسته می‌شود، قرار داده و دور بیندازید.

جهت كاهش درد ناشی از تزریق انسولین چه باید کرد؟

1- انسولین را هنگامی تزریق كنید كه هم‌دمای اتاق باشد، در صورتی‌كه انسولین را در یخچال نگه داری می‌كنید30 دقیقه قبل از تزریق آن را از یخچال خارج كنید. تزریق انسولین سرد دردناك است.

2- قبل از تزریق، حباب های هوای موجود در سرنگ را به طور کامل خارج كنید.

3- در صورتی‌كه پوست خود را با الكل تمیز می‌كنید، اجازه دهید تا سطح پوست كاملاً خشك شود.

4- در حین تزریق یا خروج سر سوزن، زاویه ورود سوزن به پوست را تغییر ندهید.

5- در صورتی‌كه سر سوزن سرنگ شما كند شده است، آن را دور بیندازید.

6- هنگام ورود سر سوزن، عضله محل تزریق را شل كنید.

آیا تزریق انسولین تا پایان عمر ادامه دارد؟

بیماران مبتلا به دیابت نوع1، مجبورند که تا پایان عمر انسولین تزریق كنند، چراكه انسولین در بدن آن ها بسیار كم ترشح شده و یا اصلاً ترشح نمی‌شود.بدیهی است كه وقتی غده پانكراس توانایی تولید انسولین را ندارد، تزریق انسولین لازم است و این بیماران برای ادامه حیات خود ناگزیر از تزریق انسولین هستند.اما در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، تزریق انسولین به میزان قندخون و شدت بیماری بستگی دارد، ممكن است یك درمان موقتی باشد كه در یك دوره كوتاه و یا در مواقع بروز بیماری های هم راه و تنش هاضرورت پیدا ‌كند. اگر تجویز انسولین در دوران بارداری، بیماری و یا سایر شرایط گذرا ضرورت داشته باشد، معمولاً با خاتمه یافتن شرایط ویژه، تزریق انسولین نیز متوقف می‌شود.بسیاری از افرادی كه انسولین تزریق می‌كنند، با داشتن پرهیز غذایی و رعایت یك برنامه ورزشی منظم، می‌توانند میزان انسولینی را كه مصرف می‌كنند كاهش دهند. گاهی اوقات كاهش وزن می‌تواند تغییر بزرگی در میزان انسولین دریافتی ایجاد كند. دقت كنید که هر نوع دیابتی كه دارید و یا تحت هر شرایطی كه هستید، انسولینی كه از جانب پزشك تجویز می‌گردد، باعث می‌شود احساس بهتر و انرژی بیش تری داشته باشید. واقعیت این است كه خیلی از افرادی كه تمایلی به درمان با انسولین نداشتند، پس از تزریق انسولین و تجربه یك حس جدید، آرزو كردند كه ای كاش زودتر تحت درمان با انسولین قرار می‌گرفتند.البته نمی‌توانید هر زمانی كه دوست داشتید، تزریق انسولین را متوقف كنید، اما نگران نباشید چراكه شما به‌دلیل شرایط خاصی كه دارید نیاز به انسولین پیدا كرده اید و انسولین برای بدن شما سودمند است. هرگز خود را معتاد و وابسته به انسولین تلقی نكنید زیرا اعتیاد در مورد عادات و مواد زیان بخش موضوعیت دارد و مثلاً عادت داشتن به نفس کشیدن، البته اعتیاد تلقی نمی شود.

تزریق انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع2

شروع تزریق انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع2 به ‌معنای نبود امکان مهار قند خون با داروهای خوراکی است. در صورتی‌كه پزشك به شما بگوید نیاز به تزریق انسولین دارید، هدف او مهار دیابت و تنظیم قندخون شماست. ممکن است تجویز انسولین از سوی پزشک موقتی باشد و با توجه به کاهش میزان قندخون شما پزشک میزان انسولین را کاهش داده و یا حتی دستور قطع مصرف آن را بدهد. اگر كمی فكر كنید متوجه می‌شوید كه میزان قندخون شما به‌وسیله مجموعه‌ای از عوامل مختلف مثل پرهیز غذایی، ورزش و تزریق انسولین تنظیم می‌شود و گاهی بعضی بیماران علاوه بر موارد گفته‌شده در كنار تزریق انسولین، از داروهای خوراكی نیز استفاده می‌كنند.مطمئناً در شرایطی كه پزشك انسولین را برای شما تجویز می‌كند، عدم تزریق، شما را در معرض خطر افزایش قندخون و عوارض جدی آن قرار خواهد داد.

تصور دیگران در مورد تزریق انسولین

گاهی اوقات دوستان، اطرافیان و همكاران افراد مبتلا به دیابت، تصور می‌كنند كه حمل سرنگ و ویال انسولین ممكن است برای تزریق مواد مخدر باشد.نگران نباشید، راه‌حل ساده‌ای وجود دارد. كافی است به خانواده، دوستان، نزدیكان و همكاران خود در مورد بیماری دیابت و نحوه درمان آن توضیحات مختصری بدهید. پس از یك توضیح كوتاه آن ها متوجه خواهند شد كه انسولین چیست و چرا یك فرد دیابتی طبق نظر پزشك معالج خود باید این دارو را تزریق كند. اگر از شما سؤال شد كه چرا سرنگ همراه خود دارید با دو جمله ساده پاسخ آن ها را بدهید: من دیابت دارم و باید انسولین تزریق كنم».خوشبختانه بیش تر افرادی كه دور و بر ما هستند در مورد بیماری دیابت و تزریق انسولین تا حدودی اطلاع دارند پس نباید نگران این مشكل باشید.با این حال اگر تمایل ندارید تا پاسخ گوی دوستان و اطرافیان خود باشید، سرنگ و ویال انسولین خود را در یك جعبه دربسته حمل كنید و تزریق را در یك محیط خلوت انجام دهید.

تزریق انسولین و عوارض آن 

1- حساسیت موضعی: ممکن است طی 4-2 ساعت پس از تزریق، قرمزی، تورم، سفتی یا برجستگی4-2 سانتی‌متری در محل تزریق ظاهر ‌شود. این عارضه معمولاً در طی مراحل اولیه شروع درمان ایجاد می‌شود. در صورت بروز چنین مشكلی با پزشك خود م كنید.

2- حساسیت گسترده: این عارضه به‌ندرت دیده می‌شود و در ابتدا به‌صورت پوستی و موضعی اتفاق می‌افتد و به‌تدریج به‌صورت كهیر در سراسر بدن پخش می‌شود. معمولاً با تزریق كردن دوزهای كم انسولین و افزایش تدریجی آن، مشكل برطرف می‌شود.

3- لیپودیستروفی انسولین: واكنش موضعی مربوط به بافت چربی است كه به دو صورت دیده می‌شود:

الف) لیپوآتروفی ß از دست رفتن چربی زیرپوستی در موضع تزریق است كه به‌صورت فرورفتگی سطحی یا عمیق دیده می‌شود.

ب) لیپوهیپرتروفی ß ایجاد لایه‌های فیبر و چربی در موضع تزریق كه در اثر استفاده مكرر از یك محل برای تزریق ایجاد می‌شود و به به صورت برآمدگی محل تزریق دیده می شود.

4- ورم ناشی از انسولین كه عبارت است از جمع شدن مایعات بیشتر در اندام ها

5- مقاومت به انسولین

6- عملكرد نامنظم انسولین: كه به دو صورت کاهش و افزایش نابه جای قندخون دیده می‌شود.

گانودرما و ادعاهای عجیب و غریب/این قارچ مجوز دارویی ندارد

منیزیم و ارتباط ان با دیابت ،فشارخون و بیماریهای قلبی

نقش گرما و تاثیر آن در افزایش بیماریهای قلبی